proje / resimlerraziye kubat
yazılar
ömer uysal
proje sponsoru
canan pak
görsel yönetmen
reyhan karacadağ
resim fotoğrafları / kimlerdensiniz blog
raziye kubat
cadde yayınları
birinci basım
haziran 2008
140 sayfa
cadde yayınları bir LM basın yayın ltd şti. kuruluşudur
http://www.leman.com.tr/
© raziye kubat, ömer uysal, LM basın yayın şti.
ortak söz / shared word
Kimlerdensiniz?
kimlerden olduğumuzu tam çözemediğinizde, nedensiz, sanki birine sunar gibi… kısa bir süre sonra, resimler ve yazılar tanıştılar, araya giren kitap sohbetleri de… sonra da öyle kolay yırtıp atılamıyor. ama tersine de pek ihtimal verilmemişti. belki de keyifli olan bu. önceden tasarlamadan, bir amacı olmadan, bazı imgelerin gelip geçişi…
başlarken " oyalı da yazmalar " dedik… sözcüklere, renk ve çizgilerle cevap verdik. çizgi ve renklere sözcüklerle… “defter-kitap” bu paylaşımla birlikte şekillenmeye başladı. iki defter aldık. defterleri değişirken bir taraftan resim yazı oldu, yazı resim ya da sadece boş bir sayfada ne resim yazdı ne de yazı çizdi. defterler zamanla kendi eksenini buldu.
süreçte bu ne gayya kuyusu dedik… sonlara doğru biraz zorlaştı iş. bitirişte yıprandık… sunum da kedi fare oyununa gark olduk… bir kitabın oluştuğunu görmek kaygılandırdı belki. beraberce bir şeyler öğrendik, payımıza düşene razı olduk… ama artık defter elimizde, elinizde. kim bilir kimlerde?
umarız sizlere de bir pay düşer… bir renk bir de kelime kalbinizde yer eder, kitabın mekânı cennet olur…
coşkumuzda yanımızda olan destekleyen güzel insan Canan Pak'a nasıl teşekkür etsek? biz de onun kalbimizdeki yerini genişlettik ve havadar kıldık.
Which side are you from?
when you cannot decide exactly from which side we are… for no reason, as if presenting to someone… after a short while, painting and writing met, and chats on books intertwining… then, you cannot crumple it and throw away, in fact, we had not thought the contrary was likely. perhaps, this is the delightful part. without planning beforehand, without a goal, coming and going of some images…
in the beginning, we called it “oyalı da yazmalar”… words responded to colors and drawings. and colors and drawings responded to words. “journal-book” started to take on shape through this sharing. we got two notebooks. exchanging the notebooks, painting turned into writing, writing into painting, or just a blank page, neither painting painted nor writing wrote. notebooks found its axis.
in the process what a pit of hell, we said… nearing the end, got a little difficult, this thing. we were worn while finishing… and we drowned in a cat and mouse game about the presentation…perhaps, to see the shaping of a book made us worry. we learnt something together, we were content with our share…but notebook is in our hands now, in your hands. who knows who holds it now?
we hope you will take a share as well… may a color and a word take its place in your hearts, may the book’s place be in heaven…
how to thank beautiful human being canan pak who stood by and supported us for our enthusiasm? we enlarged her place in our hearts and made it spacious.
thanks to pınar güncan for translation
kimlerden olduğumuzu tam çözemediğinizde, nedensiz, sanki birine sunar gibi… kısa bir süre sonra, resimler ve yazılar tanıştılar, araya giren kitap sohbetleri de… sonra da öyle kolay yırtıp atılamıyor. ama tersine de pek ihtimal verilmemişti. belki de keyifli olan bu. önceden tasarlamadan, bir amacı olmadan, bazı imgelerin gelip geçişi…
başlarken " oyalı da yazmalar " dedik… sözcüklere, renk ve çizgilerle cevap verdik. çizgi ve renklere sözcüklerle… “defter-kitap” bu paylaşımla birlikte şekillenmeye başladı. iki defter aldık. defterleri değişirken bir taraftan resim yazı oldu, yazı resim ya da sadece boş bir sayfada ne resim yazdı ne de yazı çizdi. defterler zamanla kendi eksenini buldu.
süreçte bu ne gayya kuyusu dedik… sonlara doğru biraz zorlaştı iş. bitirişte yıprandık… sunum da kedi fare oyununa gark olduk… bir kitabın oluştuğunu görmek kaygılandırdı belki. beraberce bir şeyler öğrendik, payımıza düşene razı olduk… ama artık defter elimizde, elinizde. kim bilir kimlerde?
umarız sizlere de bir pay düşer… bir renk bir de kelime kalbinizde yer eder, kitabın mekânı cennet olur…
coşkumuzda yanımızda olan destekleyen güzel insan Canan Pak'a nasıl teşekkür etsek? biz de onun kalbimizdeki yerini genişlettik ve havadar kıldık.
Which side are you from?
when you cannot decide exactly from which side we are… for no reason, as if presenting to someone… after a short while, painting and writing met, and chats on books intertwining… then, you cannot crumple it and throw away, in fact, we had not thought the contrary was likely. perhaps, this is the delightful part. without planning beforehand, without a goal, coming and going of some images…
in the beginning, we called it “oyalı da yazmalar”… words responded to colors and drawings. and colors and drawings responded to words. “journal-book” started to take on shape through this sharing. we got two notebooks. exchanging the notebooks, painting turned into writing, writing into painting, or just a blank page, neither painting painted nor writing wrote. notebooks found its axis.
in the process what a pit of hell, we said… nearing the end, got a little difficult, this thing. we were worn while finishing… and we drowned in a cat and mouse game about the presentation…perhaps, to see the shaping of a book made us worry. we learnt something together, we were content with our share…but notebook is in our hands now, in your hands. who knows who holds it now?
we hope you will take a share as well… may a color and a word take its place in your hearts, may the book’s place be in heaven…
how to thank beautiful human being canan pak who stood by and supported us for our enthusiasm? we enlarged her place in our hearts and made it spacious.
thanks to pınar güncan for translation
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
